Waarom kan mijn man niet verantwoordelijk zijn voor de anticonceptie?
Waarom doen mannen zo moeilijk als het aankomt op hun verantwoordelijkheid voor anticonceptie? Ik had laatst nog een discussie met mijn man hierover. Ik begon vrij neutraal aan het gesprek, want ik wilde vooral weten hoe hij hier tegenaan keek. Het bleek dat hij er in grote lijnen hetzelfde over dacht als ik.
Zowel de man als de vrouw zijn verantwoordelijk als het aankomt op een zwangerschap. Ook zag hij een hoeveelheid chemische middelen in zijn lijf niet zitten als het ging om het voorkomen van een zwangerschap. Hij schrok toen ik vertelde welke bijwerkingen en risico’s er kleven aan het gebruik van de pil. Hij zou er niet eens over nadenken de mannenpil te gebruiken, als die ooit op de markt zou komen.
Anticonceptie is mijn verantwoordelijkheid, vind hij. Het is al jaren zo geregeld, dus waarom zouden we dat opeens anders gaan doen? Toch vind ik dat wat te kort door de bocht. Het feit dat er heel lang geen keus is geweest wil niet zeggen dat mannen niet ook verantwoordelijk kunnen zijn voor de anticonceptie.
“Als er een kind gemaakt moet worden, staan ze vooraan in de rij. Willen we een zwangerschap voorkomen, dan zijn de meeste nergens te bekennen.”
Mannen aan de pil, de oplossing?
Er wordt hard gewerkt aan een pil voor mannen. Zou dat de oplossing zijn? Op dit moment kunnen mannen kiezen tussen het condoom of een sterilisatie, als ze de verantwoording op zich willen nemen en een zwangerschap willen voorkomen. Een mannenpil is dan een prima middenweg.
De testresultaten zijn al positief te noemen. Zoals het er nu uitziet zijn er enkel kleine bijwerkingen mogelijk, zoals hoofdpijn en vermoeidheid. Dat is heel wat beter dan de pil voor vrouwen, waar serieuzere risico’s om de hoek komen kijken, zoals trombose en een hoger risico op borstkanker. Natuurlijk is het nog te vroeg om te zeggen, misschien heeft de mannenpil op termijn ook heftige risico’s die we nu nog niet weten.
Maar zou het de oplossing zijn, die mannenpil? Als mannen meer keus kregen om een zwangerschap te voorkomen, zouden ze zich misschien meer betrokken voelen dan nu. Als je als man alleen kunt kiezen uit een condoom of sterilisatie, is dat niet echt motiverend. De eerste is vaak onhandig en ook niet altijd even betrouwbaar en sterilisatie is wel meteen erg rigoureus, zeker voor jonge mannen die misschien nog kinderen willen.
De mannenpil vs. de vrouwenpil
Bij het lezen van artikelen over de mannenpil valt mij op dat hier veel meer gelet wordt op bijwerkingen. De grens van wat acceptabel is ligt hierbij veel lager dan bij de vrouwenpil. Waarom is dat? Waarom is het voor vrouwen minder erg om bijwerkingen te krijgen van de pil dan voor mannen? Het blijkt dat een zwangerschap voor vrouwen nog steeds gezien wordt als zeer risicovol. Voor mannen geldt dit niet. Daarom worden voor een man minder bijwerkingen geaccepteerd als het gaat om de mannenpil.
Dat is goed nieuws toch? Zo kunnen mannen de verantwoordelijkheid op zich nemen voor de anticonceptie en daarbij veel minder bijwerkingen ervaren dan vrouwen nu al jaren doen.
Voor veel vrouwen is het te hopen dat de mannenpil snel op de markt komt, het lijkt mij geweldig als mannen meer betrokken worden bij de verantwoordelijkheid voor de anticonceptie. Of kan het ook op een andere manier?
Man en vrouw samen verantwoordelijk
Het idee dat man en vrouw samen verantwoordelijk zijn voor een zwangerschap of het voorkomen daarvan blijft in mijn hoofd zitten. Is er geen andere manier? Vanuit de medische wereld wordt er altijd ingezet op de een of de ander, maar in een relatie hoor je hier samen mee bezig te zijn.
Toen ik de Femometer in handen kreeg, zag ik al snel dat dit de oplossing kon zijn voor onze gezamenlijk verantwoordelijkheid. Eindelijk heb ik een anticonceptie zonder hormonen gevonden, waar we beide betrokken worden in de cyclus. Ik hou elke dag mijn temperatuur en cervixslijm bij. Mijn man is nu veel meer betrokken bij hoe mijn lijf werkt. Hij vindt het zelfs erg interessant en komt zelf met vragen.
Deze anticonceptiemethode brengt ons dichter bij elkaar. Mijn man is meer betrokken bij mijn cyclus en snapt dat ik mij op sommige dagen minder lekker voel. Het is voor hem nu veel makkelijker om hier rekening mee te houden. En op mijn vruchtbare dagen bedenken we samen hoe we een zwangerschap voorkomen. Zo zijn we samen verantwoordelijk voor de anticonceptie, zonder ontregelende hormonen in ons lijf.