Eigenlijk is het vreemd. De pil wordt zo makkelijk voorgeschreven. Maar het is wel een medicijn. En dan niet een medicijn dat je even gebruikt, een paar weken en klaar. Nee, het is een medicijn wat ik nu al ruim twintig jaar in mijn lichaam stop.
Toch schrijven huisartsen dit medicijn aan heel veel vrouwen voor, jong en oud. Een uitleg wordt er niet bij gegeven. Wil je niet zwanger worden? Dan sta je binnen een paar minuten met een recept voor de pil weer buiten.
Zeker toen ik jong was stelde ik hier geen vragen over. Als je iets zo makkelijk op kon halen, was het vast niet gevaarlijk. Er wordt totaal geen informatie gegeven, ook niet bij de apotheek. Zelfs bij een doosje aspirines wordt gevraagd of ik uitleg wil over dit medicijn, maar de pil krijg ik zonder uitleg mee.
Geen advies bij de pil, waarom is dat?
Waarom wordt er zo weinig advies gegeven over de pil? Zelfs in de folder over anticonceptie wordt niet dieper ingegaan op alle bijwerkingen en risico’s. Toch ervaren er heel veel vrouwen problemen door de pil. Sommige vrouwen ervaren alleen vage klachten, anderen meer serieuze gezondheidsproblemen.
Ik merk vooral dat mijn emoties meer stabiel zijn. Aan de ene kant is dat fijn, maar aan de andere kant vlakt het mij ook af. Er zijn geen pieken en dalen meer. Ik ben niet meer heel uitbundig blij of verdrietig.
Ik kreeg de pil al in mijn puberteit voorgeschreven. Dat is eigenlijk het moment dat je jezelf begint te ontdekken en leert kennen. In die periode werd ik voor het eerst ongesteld. De natuurlijke menstruatie heeft even tijd nodig om op gang te komen, maar al na een half jaar ben ik aan de pil gegaan. Als er iets mis was geweest had ik daar toen al achter kunnen komen, in plaats van op het moment dat ik zwanger wil worden.
Zou een huisarts jonge meiden niet aan moeten raden om eerst hun lichaam haar gang te laten gaan? Laat ze eerst zichzelf leren kennen, hoe hun lichaam alles regelt. Er is nog tijd genoeg om aan de pil of andere anticonceptie te gaan.
Mijn lichaam moet hard werken door de pil
Een lichaam zit bijzonder in elkaar. Elk orgaan en elk stofje heeft zijn eigen functie. Als je geluk hebt werkt alles optimaal samen en zit je lekker in je vel. Zo zou het moeten zijn. Maar er is weinig voor nodig om de tere balans uit evenwicht te brengen.
De pil slikken is er daar één van. Hoe klein het pilletje ook is, het blijft een medicijn. Medicijnen worden afgebroken door mijn lever. Die is daar elke dag druk mee bezig, al jaren, zonder pauze. Om zijn werk te kunnen doen heeft de lever vitamine B nodig, deze vitamines kunnen dus niet op andere plekken in mijn lichaam gebruikt worden. Plekken waar het misschien harder nodig was geweest.
De voeding wordt er tegenwoordig ook niet gezonder op en er is veel meer stress. Het wordt daardoor steeds lastiger om goed voor mijn lichaam te zorgen. Daarbij slik ik ook nog eens de pil.
Elke vrouw zou zichzelf moeten leren kennen
Het klinkt misschien zweverig, maar ik heb mezelf nooit leren kennen. Ik heb geen idee hoe mijn lichaam het doet zonder pil of andere vorm van anticonceptie zonder hormonen. Ik las een advies van een vrouwenarts, die elke vrouw zou aanraden zichzelf te leren kennen.
Stop gewoon eens een tijdje met hormonen in je lichaam te stoppen. Kijk hoe dat gaat. Al binnen een paar dagen zijn de hormonen uit je lichaam verdwenen en neemt je eigen lijf het over. Neem hier de tijd voor.
En dat heb ik gedaan. Ik heb ruim een half jaar de pil aan de kant gelegd. Want alleen zo kon ik een eerlijk beeld vormen van wat de pil nu echt met mij deed. Niet alleen tijdens de vakantie, maar ook op mijn werk, tijdens uitstapjes met vriendinnen en in een relaxed weekend.
Eerlijke beslissing over de pil
Na het half jaar zonder pil ben ik nog even een maand of drie aan de pil gegaan, gewoon om te kijken of ik het niet mooier maakte dan het was. Voelde ik me echt veel beter, of zat het puur tussen mijn oren?
In de pil zit de stof oestrogeen, waarvan bekend is dat het invloed heeft op de hersenen. Het zit dus eigenlijk wel tussen mijn oren. Maar de ene vrouw reageert hier sterker op dan de ander.
Hoe dan ook, ik was er snel uit. Voor mij geen pil meer. Ik had het fijn gevonden als ik jaren eerder had geweten welke risico’s ik nam door de pil te slikken. Ik heb al die jaren een behoorlijk hoger risico gelopen op allerlei ziekten, zonder het te weten. Is dat niet iets wat een arts hoort te vermelden voordat er een medicijn voorgeschreven wordt? Zodat we een eerlijke en weloverwogen keus kunnen maken als vrouw?
Ik ben blij dat ik deze keus gemaakt heb en ben overgestapt naar anticonceptie zonder hormonen en dat bevalt me prima.
