Hevig bloedverlies tijdens mijn menstruatie was voor mij normaal. Tenminste dat dacht ik altijd. Maar wat is normaal bloedverlies eigenlijk? Het is nu niet meteen een praatje wat je met vriendinnen hebt en het is ook moeilijk in te schatten hoeveel bloed ik nu precies verlies als ik ongesteld ben.
Toen ik voor het eerst ongesteld werd verloor ik veel bloed, ik moest op school heel vaak naar de wc om maandverband en tampons te verwisselen. Ja, ik gebruikte beide, want ik lekte vaak door. Daarbij had ik ook veel last van buikpijn en voelde me zeker de eerste dagen flink beroerd.
Maar ja, het hoorde erbij en ik heb me nooit afgevraagd of ik te veel bloed verloor tijdens mijn menstruatie. De buikpijnen werden wel erger en na een paar jaar ben ik aan de pil gegaan. Dat hielp, zowel tegen de buikpijn als tegen het bloedverlies. Het werd een stuk minder.
Wat is normaal bloedverlies?
Ieder lichaam is anders, maar door de jaren heen begreep ik wel dat ik meer bloed verloor dan de gemiddelde vrouw. Mijn ongesteldheid duurde niet de standaard twee tot acht dagen, tien dagen was bij mij toch wel minimaal. Vaak werd ik ook binnen een week of twee alweer ongesteld.
De eerste dagen van mijn menstruatie moest ik tampons vaak elk uur wisselen, om doorlekken te voorkomen. Ook ’s nachts zette ik een wekker, zodat ik er op tijd uit kon gaan om de tampon én maandverband te wisselen. Soms verloor ik grote klonten bloed, dat vond ik wel eng, maar dacht dat het erbij hoorde.
Toch naar de huisarts met hevig bloedverlies
Ik vond het moeilijk om naar de huisarts te gaan met deze klacht. Ik wist nog steeds niet zeker of het er nu bij hoorde of dat ik echt te veel bloed verloor. Veel vriendinnen zeiden dat het vast geen kwaad zou kunnen en dat zei de huisarts in eerste instantie ook.
Toch merkte ik dat ik vaak erg moe was tijdens en vooral na mijn menstruatie. Daarom ben ik bij gaan houden hoeveel tampons en maandverband ik nodig had. Dat waren er serieus veel. Toch nog maar een keer naar de huisarts en ook deze zag het probleem in. Door het vele bloedverlies had ik bloedarmoede, wat de vermoeidheid verklaarde.
Na verder onderzoek bij de gynaecoloog bleek er een vleesboom in mijn baarmoeder te zitten. Ik schrok hiervan, maar na wat uitleg bleek een vleesboom een goedaardig balletje van spiercellen te zijn, in de spierlaag van de baarmoeder.
Oorzaak van hevig bloedverlies tijdens menstruatie
Gelukkig was de vleesboom in mijn baarmoeder niet zo heel groot, maar hij veroorzaakte wel de menstruatieklachten en het hevige bloedverlies. Naarmate de vleesboom gegroeid was, had hij ook voor een onregelmatige cyclus gezorgd, ondanks dat ik aan de pil was.
De gynaecoloog had liever gezien dat ik eerder met dit probleem langs was gekomen. Waarschijnlijk ben ik zo lang door blijven lopen doordat ik aan de pil ben gegaan. Daardoor nam het bloedverlies met ongeveer een kwart af, wat voor mij voldoende was om het vol te houden.
Toch hebben we besloten om de vleesboom te verwijderen. Na de operatie ben ik gestopt met de pil. Ten eerste om erachter te komen hoe een normale menstruatie hoort te zijn. En daarnaast voelde ik me meer met mijn lichaam verbonden. Al die tijd had mijn lichaam aangegeven dat er iets niet goed zat, maar ik had het weggestopt met chemische hormonen. Dat voelde niet goed.
Verder zonder de pil
De gynaecoloog vond het ook een goed idee om te stoppen met de pil. Zeker gezien mijn kinderwens. Het is altijd mogelijk dat vleesbomen terugkomen. Zonder pil zou ik dit eerder in de gaten hebben, waardoor we op tijd in konden grijpen. Nu kon ik mijn baarmoeder nog behouden, maar als er meerdere vleesbomen zouden groeien is dat niet altijd mogelijk.
Op dat moment had ik geen vaste relatie, waardoor ik de pil niet miste. Na de operatie merkte ik een wereld van verschil. Ik was duidelijk minder lang ongesteld en verloor veel minder bloed, wat een verademing. Ook had ik minder last van buikkrampen. Zo was het goed te doen.
Een tijd later kreeg ik een vaste relatie en kwam anticonceptie ter sprake. Ik wilde liever niet meer aan de pil, bang voor een herhaling. Dus we gingen op zoek naar een methode waarbij geen hormonen nodig waren en mijn natuurlijke cyclus behouden bleef.
We kwamen uit bij de Femometer. Een handige methode waarmee ik precies mijn cyclus bij kan houden en mijn vruchtbare dagen kan herkennen. Voor ons werkt dit prima en ik blijf in contact met mijn lichaam. Als er iets verandert in mijn menstruatie trek ik meteen aan de bel. Het is een mooie manier van mijn lichaam om te laten zien dat er iets mis is. Die wil ik koesteren.
